حرف های ما هنوز ناتمام

وطنم ای شکوه پابرجا
در دل التهاب دورانها
کشور روزهای دشوار
زخمی سربلند بحرانها

ایستادی به جنگ رودررو
خنجر از پشت می زند دشمن
گویی از ما در نهان بر ما
وطنم پشت حیله را بشکن
...
...
...
یک شب دلی به مسلخ خونم کشید و رفت
دیوانه ای به دام جنونم کشید و رفت
...
...
...
 كافر اگر عاشق شود،
بی پرده مؤمن می شود
چیزی شبیه معجزه با
عشق ممكن می شود!
...
...
...
یک آن شد این عاشق شدن
دنیا همان یک لحظه بود
آن دم که چشمانت مرا
از عمق چشمانم ربود
...
...
...
 بی عشق عمر آدم
 بی اعتقاد می ره
 هفتاد سال عبادت
 یک شب به باد می ره

دکتر افشین یداللهی روانپزشک، شاعر و ترانه سرای زبردست هم در ۴۸سالگی رفت.
مثل قیصر در ۴۸سالگی مثل سیدحسن حسینی در ۴۸سالگی و مثل احمد عزیزی که آن حادثه در ۴۸سالگی برای او رخ داد.
راستی می خواستم مطلبی راجع به احمد عزیزی بنویسم که این حادثه بر حادثه قبل نشست.
از نظر من در ایران تنها دو ترانه سرا بودند که کارهایشان جنبه هنری بارزی داشت که ایشان یکی از آن دو بود.
حوالی: شعر, افشین یداللهی, سال نحس